Addis Abeba co w języku amharskim oznacza "Nowy Kwiat", jest czysto afrykańskim miastem. W odróżnieniu od większości innych stolic na tym kontynencie jej założenie, wzrost i rozwój nie mają korzeni w czasach kolonialnych. Ufundowana została w roku 1896 przez Imperatora Menelika II. Addis Abeba to ostatnia sukcesorka Abisyńskiego Imperium mającego swoje początki w przedchrześcijańskim Axum. Z powodu czysto afrykańskiego charakteru i wspaniałej tradycji Etiopia i jej miasto stołeczne stały się powodem dumy dla ruchu pan-afrykańskiego.

Czytaj więcej: Addis Abeba - stolica Etiopii

Po upadku królestwa Axum w XII wieku królowie dynastii Zagwe przenieśli się do Lalibeli, na południowy wschód od Axum. Zbudowali tu kwitnącą, gęsto zaludnioną stolicę średniowiecznej dynastii. Lalibela, wcześniej znana jako Roha, została tak nazwana od imienia króla Lalibeli, stało się to pod koniec XII stulecia. Miasto powstało jako Nowa Jerozolima. W tamtych czasach pielgrzymowanie do właściwej Jerozolimy było brdzo niebezpieczne, wręcz niemożliwe, tereny między nią i Etiopią opanowali muzułmanie. Kościoły Lalibeli nikogo nie pozostawią obojętnym. Te intrygujące budowle zostały w całości wykute w jednolitej bryle czerwonego wulkanicznego tufu.

Czytaj więcej: Lalibela - zapomniany cud świata

W XVI–XVII w. warowne miasto było rezydencją cesarza Etiopii Fasiliedesa i jego następców. Otaczają je mury o długości 900 metrów, wewnątrz których wznoszą się pałace, kościoły, klasztory, budynki użyteczności publicznej i domy prywatne. Wszystkie zbudowane w unikalnym stylu, łączącym wpływy hinduskie i arabskie połączone z barokiem przywiezionym przez misjonarzy ojców Jezuitów.

Czytaj więcej: Gonder - średniowieczna stolica Etiopii

Jezioro Tana, największe w Etiopii, leży północ od miasta Bahyr Dar, stolicy okręgu Amhara. To właśnie z niego wypływa Nil Błękitny. Wyrusza w swoją długą podróż przez etiopskie góry i sudańskie pustynie do Chartumu, potem mija luksorskie świątynie i Dolinę Królów, by przez Kair dotrzeć do Morza Śródziemnego. Nil Błękitny niesie większość wody zapewniających Egiptowi możliwość przetrwania.

Czytaj więcej: Jezioro Tana i źródła Nilu Błękitnego

Harer to otoczone kamiennymi murami miasto meczetów, barwnych bazarów, centrum muzułmańskiej nauki i szkół. Zlokalizowany na wysokiej skarpie, otoczony bezkresnymi równinami, uważany jest za czwarte święte miasto islamu po Mekce, Medinie i Jerozolimie. Przez wieki był niepodległy, został wcielony do Etiopii przez cesarza Menelika.

Czytaj więcej: Harer - miasto za murami

Powstanie Królestwa Aksum w V wieku przed naszą erą przyjmowane jest najczęściej jako punkt startowy rozważań o etiopskiej historii. Królestwo w czasach największego rozkwitu utrzymywało relacje polityczne i handlowe ze światem greckim, rzymskim a także z Indiami i Chinami. W czasach aksumskiego królestwa język Geez stał się językiem oficjalnym - do dziś jest on używany w Etiopskich kościołach. Język ten wywodzi od ludów południowo - arabskich, które dotarły na te ziemie z Jemenu na długo przed powstaniem imperium z Aksum.

Czytaj więcej: Aksum - kolebka cywilizacji

Kotlina Danakilska (Depresja Danakil) to jedna z najmniej znanych krain Etiopii. Jest częścią Wielkiego Rowu Afrykańskiego, któremu zawdzięczamy jej niezwykłe formy geologiczne. Nadal bardzo trudno dostępna, pozbawiona infrastruktury turystycznej, dostarcza przeżyć, które wynagrodzą każdy trud. Częścią Danakil jest Dallol (116 metrów poniżej poziomu morza). To miejsce uznane jest za najniżej położony punkt w całej Afryce, zarazem jedno z najgorętszych miejsc na naszej planecie. Średnia temperatura wynosi tu 35 stopni Celsjusza.

Czytaj więcej: Depresja Danakil - barwny koniec świata